Artistic Hair by Anna Krzymińska
Salon fryzjerski Warszawa Śródmieście
"Piękno zaczyna się w momencie, gdy zdecydujesz się być sobą".
Coco Chanel
Estetyka, pasja, wiedza, talent, doświadczenie, podążanie za światowymi trendami w zgodzie z naturą, umiłowanie piękna – to, co składa się na ostateczny cel – wykreowanie fryzury szytej na miarę indywidualnych potrzeb, pragnień i oczekiwań.
Artistic Hair jest miejscem przenikania się artyzmu z rzemiosłem fryzjerskim. Tu poczujesz się wysłuchana, zrozumiana i zaopiekowana. Wszystko po to, aby wydobyć naturalne piękno, które w sobie nosisz, by sprawić abyś spojrzała na siebie z radością, byś poczuła się po prostu piękna!
Czasem, by podkreślić piękno, potrzeba zaledwie delikatnej zmiany, innym razem wręcz dokonuje się prawdziwej metamorfozy, by rozbudzić w kobiecie nową siłę do działania!
Twoje włosy są niezwykle ważnym atutem kobiecości – poprzez odpowiednio dobrany kolor można wspaniale podkreślić piękno twoich oczu, który jednocześnie harmonijnie współgra z tonacją cery.
Ważne jest także, aby kolorystyka urody współgrała z kolorami garderoby, w których czujesz się dobrze, dlatego również ten aspekt brany jest pod uwagę przy tworzeniu koloru włosów dla Ciebie.
Kształt fryzury nadany poprzez odpowiednie strzyżenie jest sekretnym sposobem na podkreślenie wielu elementów twojej niepowtarzalnej fizjonomii (linia żuchwy, łuki brwiowe, kości policzkowe, szyja, ramiona, obojczyki).
Forma fryzury prócz funkcji podkreślającej to, co piękne, może również korygować mniej proporcjonalne elementy urody takie jak kształt/profil twarzy oraz kształt czaszki. Jednym słowem nadanie formy przestrzennej fryzurze jest wręcz aktem rzeźbiarskim, w którym to akcie powstaje dzieło proporcjonalne – doskonałe!
Kolejnym bardzo ważnym elementem pięknej fryzury jest kondycja włosów, ponieważ ten aspekt urody bardzo wiele mówi o właścicielce fryzury.
Jeżeli włosy są zdrowe, błyszczące, elastyczne i jedwabiste w dotyku – świadczy to o tym, że kobieta jest po prostu zadbana, ponieważ poświęca czas na świadomą pielęgnację swoich włosów dbając o ich zdrowie i piękny wygląd.
Czasem jednak, kobiety borykają się z poważnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak zaburzenia w gospodarce hormonalnej, chroniczny stres, czy inne często trudne do wyeliminowania dolegliwości zdrowotne.
Niestety włosy są pierwszym sygnalizatorem, wskazującym na to, że coś nieprawidłowego dzieje się w naszym organizmie i przez to, mimo uporczywych starań, włosy mogą stać się matowe, szorstkie, kruche, łamliwe, czy nawet przerzedzone.
W takim przypadku otrzymasz dawkę wiedzy z zakresu trychologii, by wspólnie świadomie zadziałać w celu poprawy kondycji włosów i stanu skóry głowy poprzez właściwą, profesjonalną pielęgnację.
Zgodnie z Twoimi potrzebami, w tym kameralnym miejscu znajdziesz przestrzeń, by podczas wizyty w spokoju np. wykonywać swoją pracę zdalną na laptopie, jak również odnajdziesz przestrzeń do wspólnych ciekawych rozmów z filiżanką aromatycznej kawy czy herbaty.
Kiedy odczujesz potrzebę, by doznać chwili spokoju, odprężenia i relaksu – ajurwerdyjski masaż głowy sprawi, że na chwilę zatrzymasz myśli, zatapiając się w woni naturalnych olejków eterycznych i hydrolatów przy dźwiękach relaksującej muzyki.
Gdy zaś zapragniesz wyglądać jak gwiazda filmowa – zostanie spełnione życzenie o pięknej stylizacji na określoną okoliczność – przy okazji dowiesz się także, jak w prosty sposób stylizować włosy na co dzień.
Artistic Hair poszukuje piękna inspirowanego naturą jak również odważnie spogląda w futurystyczne wizje „kobiety przyszłości”. To Ty zdecydujesz, w którym kierunku będziemy podążać na drodze do odkrycia Twojego niepowtarzalnego nowego „Ja”.
"Tajemnica życia leży w poszukiwaniu piękna".
Oscar Wilde
Fryzjerstwo damskie na kartach historii
Fryzjer damski, dziś często określany mianem Stylista fryzur, to osoba zajmująca się dbaniem o piękno kobiecych włosów. Natomiast współczesny fryzjer męski określany jest jako Barber. Początki fryzjerstwa, rozumianego jako rzemiosło sięgają odległych czasów. Przez wieki wygląd zewnętrzny, w tym fryzury były utożsamiane ze statusem społecznym, a wszelkie zabiegi upiększające miały charakter elitarny.
Wyraźny podział fryzjerstwa na damskie i męskie nastąpił w starożytnym Rzymie. Wówczas kobiecymi fryzurami zajmowały się wyłącznie kobiety nazywane „kypassis”. Męskimi fryzurami zajmowali się mężczyźni mianowani określeniem „tonsor”. W tym okresie rzymianki zaczęły farbować włosy na blond, wzorując się na naturalnym kolorze włosów germańskich niewolnic.
W starożytnej Grecji fryzura określała status społeczny człowieka, odróżniając wolnych obywateli od niewolników, których głowy golono na łyso. Fryzury były dopasowywane do szat, by tworzyć spójną kompozycję rzeźbiarską.
W baroku obok rzemiosła fryzjerskiego pojawiło się rzemiosło perukarskie, podyktowane przez „modę faktów” wykreowaną przez Leonarda – osobistego fryzjera Marii Antoniny. Były to fryzury tworzone na stelażach z pudrowanych na biało peruk, przedstawiające symbolikę codziennych zdarzeń, takie jak wyprawy morskie czy sceny romantyczne. W baroku liczył się przepych i bogactwo dekoracji.
We włoskim renesansie najbardziej pożądanym kolorem włosów stał się „wenecki blond” – uzyskiwany dzięki rozjaśnianiu włosów morską wodą i promieniami słońca.
We Francji w okresie rokoko, mistrzowie fryzjerstwa: Dage i Legros, po raz pierwszy opracowali zasady technik fryzjerskich i wykazali przy tym konieczność doboru fryzur do kształtu twarzy i całej sylwetki. Byli oni również założycielami pierwszej Akademii Fryzjerskiej, która powstała w 1763 roku w Paryżu.
Powrót do klasycznego stylu antycznych fryzur we fryzjerstwie damskim nastąpił w okresie empire. Fryzury w stylu imperialnym cechowała prostota i lekkość, by podkreślić kobiecy wdzięk delikatność.
Biedermeier był pod wpływem mody wiedeńskiej, co spowodowało, że zaczęto tworzyć indywidualne fryzury dedykowane jednej kobiecie, co zastąpiło powielanie jednego modelu fryzury obowiązującego dla wszystkich kobiet. Takie podejście przyczyniło się do pojawienia się ogromnej różnorodności fryzur damskich.
W okresie secesyjnym nastała moda na całkowite odsłanianie karku i uszu. W tym samym czasie słynny polski mistrz fryzjerstwa damskiego o międzynarodowej sławie Antoni Cierplikowski stworzył pierwszą krótką fryzurę o nazwie „garconne” (chłopczyca). Fryzurę tę stworzył dla francuskiej aktorki teatralnej Eve Lavalliére, na potrzeby sztuki wystawianej w teatrze. Wraz z Coco Channel wylansował nowy styl w modzie i fryzurach, oparty na liniach prostych, krótkich i graficznych.
W okresie Art deco, Antoine zaproponował krótkie cięcie typu „bob z grzywką”. Fryzurę tę w stylu flaperki wylansowała amerykańska gwiazda kona niemego Louise Brooks, dzięki czemu fryzura „bob” stała się hitem lat 20. na całym świecie.
W latach 30. nastąpił przesyt stylem „chłopczycy”, dlatego też nastąpił wielki powrót do kobiecości. Kobiety wzorowały się na stylu hollywoodzkich gwiazdach. Fryzura „finger waves” została spopularyzowane przez amerykańską aktorkę Bette Davis. Fale wykonywano zarówno na długich, jak i krótkich włosach. Nazwa tej fryzury pochodzi od fal stylizowanych palcami na wilgotnych włosach. Modne były także wyciskane fale marcelowskie (fale na włosach wyciskane żelazkiem marcelowskim).
Lata 40. to czas, kiedy fale stylizowane blisko głowy ewoluowały w bujne i wyrafinowane uczesania, miękkie loki, kaskady fal zaczesanych na bok. Ikoną tego stylu stała się Rita Hayworth. Królowała także fryzura „Victory Rolls”. Fryzurę tę nosiła między innymi Betty Grable.
Na początku lat pięćdziesiątych włosy znów uległy skróceniu, jednak już nie tak drastycznie jak w latach 20. Najczęściej układano je w miękkie, eleganckie fale. Najbardziej pożądanym kolorem był blond. Największą ikoną tego okresu stała się amerykańska aktorka Marilyn Monroe z fryzurą o platynowym kolorze blond. Innym wiodącym trendem lat 50. był wałeczki na czubku głowy w stylu „Pin Up Girl”. Wykonywano je poprzez upinanie do góry przednich i bocznych pasm włosów w sposób przypominający ich rolowanie. Wyrazistym elementem tego stylu jest także grzywka pin-up. Masywne grzywki obcięte na prosto były podwinięte pod spód lub ułożone do góry.
W Kolejnej dekadzie modne stało się tapirowanie włosów i modelowanie w stylu „oversize” (nadanie fryzurze odpowiedniej wielkości). Fryzura była mocno utrwalona lakierem do włosów. Modnym dodatkiem do upięć w latach 60. stała się szeroka opaska mocowana na środku głowy. To ona podkreślała natapirowane włosy, które zaczesywano gładko do tyłu i wykańczano wywiniętymi na zewnątrz końcówkami. Ikoną lat 60. była francuska modelka i aktorka Brigitte Bardot, która nosiła w tym okresie wysoki koński ogon z niedbale zebranych, uniesionych na czubku głowy włosów z kaskadowo opadającą grzywką.
Do rewolucji kulturowej lat 60. przyczynił się brytyjski stylista Vidal Sassoon, który inspirował się sztuką i architekturą bauhausu. Stworzył zupełnie nowy styl strzyżenia włosów tzw. „pixie cut” – krótkie strzyżenie „na zapałkę”. W 1968 roku fryzurę tę rozpowszechniła amerykańska aktorka Mia Farrow, grając rolę w filmie „Dziecko Rosemary”. Fryzura ta przyczyniła się do zbudowania wizerunku aktorki, podkreślając duże oczy, wydatne kości policzkowe oraz idealny owal twarzy. Fryzurę te nosiła także angielska modelka Twiggy. Mistrz nożyczek Vidal wykreował krótkie, geometryczne, awangardowe cięcia, takie jak „fivepoint cut” (asymetryczna wersja klasycznego boba), które obok sukienek o linii A, stały się symbolem lat 60.
Lata siedemdziesiąte to wyjątkowa dekada, w której mieszał się styl hippisowski, punk i dyskotekowy. Jednak symbolem lat 70. Stała się Farrah Fawcett, gwiazda serialu „Aniołki Charliego”. Słynęła z bujnych blond włosów, które układała w charakterystyczne, puszyste fale.
W roku 1970 francuski fryzjer Jean Louis David, wprowadził do fryzjerstwa damskiego innowacyjne techniki cieniowania włosów bez użycia nożyczek, za pomocą między innymi maszynki – la coupe dégradée. Ideą tego sposobu strzyżeń było tworzenie luźnych, naturalnie układających się fryzur, które doskonale podkreślają kontury twarzy oraz są łatwe do ułożenia w domu. W języku francuskim, styl cieniowania tego typu znany jest pod hasłem „la couple suvage” – dzikie cięcie. To stało się znakiem towarowym francuskiego mistrza, który jako pierwszy stworzył międzynarodową sieć salonów fryzjerskich pod nazwą „Jean Louis David” w formie franczyzy.
Szalone lata 80. to era disco, w której królowały mocno tapirowane i lakierowane fryzury w stylu „nastroszonego pióropuszu”. Obowiązkowe było farbowanie włosów i trwała ondulacja. Ikoną stylu disco była Madonna. Obok burzy tapirowanych loków modny był także „wet hair look”, czyli „mokra włoszka”, która była wykonywana na kręconych włosach. Fryzura ta imitowała efekt włosów lekko osuszonych ręcznikiem po kąpieli.
Fryzury modne w latach 90. to przede wszystkim słynne cięcie w stylu Rachel Green – postaci serialu „Przyjaciele”, w którą wcieliła się Jennifer Aniston. Kobiety oszalały na punkcie tej fryzury z długą grzywką i mocno cieniowanymi pasmami jasnych refleksów. Powszechny były dwutonowy (jasno-ciemne) balejaż i pazurki okalające twarz. Inną bardzo modną fryzurą lat dziewięćdziesiątych był „pixie haircut”, którą nosiła piękna amerykańska aktorka Halle Berry oraz angled bob (odwrócony bob) a’la Victoria Beckham. Druga nazwa boba w stylu Victorii to angular bob (bob asymeryczny). Bardzo popularne było też karbowane włosy na całej ich długości. Efekt ten był otrzymywane dzięki zaplatanym na całą noc warkoczykom.
Fryzury stopniowane warstwowo były na szczycie popularności w latach 2000. Powróciła moda na długie włosy, więc powiększył się trend na przedłużanie włosów, które wyglądały coraz bardziej realistycznie i naturalnie. W połowie dekady modny stał się bob do linii brody z prostą, krótką grzywką. Fryzurę tę zaprezentowała aktorka Natalie Portman w filmie „Leon Zawodowiec”. Przez całą dekadę trendem kolorystycznym były włosy blond w połączeniu z warstwami ciemnych brązów lub czerni na spodniej warstwie fryzury.
Era nowożytna charakteryzuje się tym, że fryzury zaczęto dopasowywać do konkretnego stanowiska społecznego, które zajmowała dana osoba. Moda wciąż była wyznacznikiem trendów, jednak nie narzucano niczego z góry.
Obecnie panuje dowolność w kwestii wyboru formy czy koloru fryzury. Kierujemy się chęcią wyrażenia swojego światopoglądu. Trendy lansowane są przez światowe gwiazdy wielkiego formatu: piosenkarki, aktorki Hollywood a także na szeroką skalę w Internecie przez celebrytki czy blogerki. Dziś większość kobiet chce wyrazić swoja indywidualność poprzez swój Image. Inspirujemy się między innymi modą z lat 70., 80., 90., przedstawiając jej współczesną interpretację. Chętnie podążamy w kierunku naturalności lub wręcz przeciwnie, kreujemy coś zupełnie nowego, niekonwencjonalnego, wybiegając w przyszłość.
Współczesne światowe fryzjerstwo damskie osiągnęło rangę sztuki, gdzie najważniejsza jest kreacja, zabawa kolorem, formą strzyżenia czy strukturą włosa. Przykładem niezwykle płodnego fryzjera artysty – wizjonera koloru jest Brytyjczyk Angelo Seminara – który doskonale odczuwa „ducha jutra”. I oczywiście tej rangi artystów we fryzjerstwie jest mnóstwo. To właśnie oni stymulują nas do odważnego przedstawiania, czym jest sztuka we współczesnym fryzjerstwie damskim.
"Kiedy kobieta zmienia kolor włosów, to znak, że zaczyna się dla niej nowa epoka..."
